Drie jongens van een jaar of zestien lopen als een treintje door de winkel. Achter elkaar. Het is ongeveer 26 graden buiten en in de winkel misschien nog een graadje warmer.

“Ik zoek het elfde deel van Dog Man”, vraagt een man aan mij. “Het is een cadeautje, maar ik kan het nergens vinden. Ik kom uit Hilversum en daar hadden ze deel elf niet. Daarom ben ik maar naar Almere gereden.”

Als de telefoon begint te rinkelen en er geen klanten bij de toonbank staan, neem ik op en krijg ik een man aan de lijn. “Goedemorgen, met Bart. Ik vroeg mij af of u mij al heeft gebeld?” Ik hoor de vraag met enige verbazing aan, aangezien ik geen idee had dat ik hem vandaag – om wat voor reden dan ook – zou moeten bellen.

Een vaste klant leest hardop de titel van het nieuwe boek van Isabel Allende. Het ligt op het Top10 meubel, schuin tegenover de toonbank. Hij draait zich om en kijkt naar mij. “Die van mij zijn doorgaans vrij anoniem”, zeg ik tegen hem. Een paar tellen vertrekt hij geen spier op zijn gezicht, maar dan schieten we allebei in de lach.

“Oh, wat heb je toch een heerlijke boekwinkel”, zegt een vrouw die met drie boeken naar de kassa loopt. “Al koop ik altijd meer dan ik mij heb voorgenomen.” Ze legt de boeken op de toonbank en rekent ze bij mij af.  ”Oh, wat bent u toch een heerlijke klant”, geef ik het complimentje weer terug.

“Goedemorgen meneer, ik zal het kort houden want ik kan zien dat u een drukbezet man bent. U kent mij niet maar ik lees iedere week uw columns op LinkedIn en daardoor weet ik dat u een boekverkoper bent in hart en nieren.

Ik kan niet uitleggen waarom, maar om de één of andere manier had ik het nooit zo op Wilfried de Jong. Hij had jaren geleden met Matthijs van Nieuwkerk het televisieprogramma Holland Sport en stuiterde toen doorlopend door het beeld.

“Man, wat heb je toch een leuke winkel”. Een vrouw staat bij de boeken en maakt een compliment als ik klaar ben met het helpen van een klant die zojuist vier boeken van Ian McEwan heeft gekocht.

Het geschenkboekje voor de CPNB campagne van Zomerlezen was een verzameling korte verhalen, samengesteld door Anna Drijver. Vroeger stonden de maanden juni en juli in het teken van het spannende boek

Een moeder met haar twee dochters komt de winkel binnen. De meisjes rennen meteen richting de prentenboeken en gaan op hun knieën voor de kast zitten. “Voorzichtig, dames”, zegt de moeder. “Mogen wij zelf ook iets uitzoeken?”, vraagt één van haar kinderen.

Een moeder en haar jonge zoontje komen de winkel binnen. Hij vliegt meteen naar de kinderboeken. “Alleen met je ogen kijken”, geeft ze hem als boodschap mee. Met een brul in haar richting geeft hij antwoord en grijpt het eerste boek dat hij ziet met twee handen vast. Zelf loopt de moeder naar de kast met damesromans en gaat op zoek naar nieuwe titels.

“Hoe kan er nou een achtste deel van De Zeven Zussen bestaan? Het heet toch De Zeven Zussen?” Een onbekende man staat bij de toonbank. Hij draagt een shirt met een tekst in het Fries en is waarschijnlijk een toerist die met zijn boot hier in de Haven ligt.