Een man rent in de stromende regen door de winkelstraat. Hij ontwijkt de grootste plassen, stopt bij mijn winkeldeur en blijft daar midden in de opening staan. Met zijn rug naar de winkel staart hij vervolgens naar buiten. De wind blaast uit volle borst en ook de verwachtingen voor morgen zijn slecht. Ondanks dat staan er veel mensen in de winkel die onze boeken en tijdschriften bekijken. Niemand heeft haast om weer de elementen te moeten trotseren. Het perfecte weer om boeken uit te zoeken en de rest van de dag te lezen.
ONTVOERING
Een man en een vrouw lopen naar de toonbank. Hij heeft het nieuwe boek van George Boellaard in zijn handen. Het gebeurde in het westen, het laatste deel van de populaire trilogie over de ontvoering van Heineken. Zijn vrouw heeft De nomade van Anya Niewierra uitgekozen. Ik scan beide boeken bij de kassa, terwijl zij hardop de tekst op de poster leest van Duivels en Heiligen, het prachtige boek van Jean-Baptiste Andrea dat op de toonbank staat.
VERLIEFD
“Een boek om compleet verliefd op te worden.”
OVERTUIGING
“Het mooiste boek van het jaar, tot op dit moment”, zeg ik vol overtuiging. De man en vrouw kijken elkaar even kort aan en vervolgens legt zij het op de twee andere boeken. “Die willen we dan ook graag lezen.” We praten nog wat en als het buiten iets minder hard lijkt te regenen, lopen ze naar de uitgang.
SCHOUDER
De man die daar naar buiten staat te turen heeft niets door. De twee klanten die zojuist drie boeken hebben gekocht staan achter hem te wachten tot hij in beweging komt. Ik loop ook naar de deur, tik de man op zijn schouder en vraag of hij even opzij wil gaan. De man verontschuldigt zich meteen. “Sorry hoor, ik let niet op. Ik wacht op mijn vrouw.” Mijn klanten verlaten de winkel. “Uw vrouw?”, vraag ik. “Ja, ze staat bij de viswinkel aan de overkant. Als ik hier sta dan kan ik zien wanneer ze klaar is.”
VISWINKEL
Je kan natuurlijk ook gewoon naast je vrouw in de viswinkel gaan staan.
RUIKEN
“Nee joh, ik heb een hekel aan wachten in een winkel.” Hij kijkt mij aan alsof daarmee alles duidelijk is. Ik vertel dat hij nu ook in een winkel staat. “Ja, een boekwinkel”, zegt hij. “Dat ruikt beter dan vis. Ik lees niet maar ik kan wel ruiken.”
Ik knik alsof ik het begrijp.
LEKKER
Inmiddels loopt zijn vrouw vanuit de viswinkel naar ons toe. Hij doet een stap naar voren en neemt de tas met vis van haar over. Dat dan weer wel. “Lekker”, hoor ik hem zeggen.
Ik begrijp er helemaal niets meer van.
SCHAMPER
De vrouw kijkt in de etalage. “Wat moest jij nou in een boekwinkel?”, hoor ik haar schamper aan hem vragen. “Je hebt in je leven nog nooit een boek gelezen.” De man kijkt schuin achterom en ziet mij nog staan. “Nee, jij leest lekker veel”, zegt hij.
LEZEN
Vis schijnt best gezond te zijn, maar je gaat er blijkbaar niet van lezen.