Een man en een vrouw lopen al een tijdje door de winkel. Ze praten veelvuldig met elkaar en hebben al zeker vier of vijf rondjes door de hele winkel gemaakt. Er is denk ik geen boek dat ze nog niet hebben gezien. Hij heeft inmiddels een indrukwekkende stapel in zijn handen en zij heeft er nog altijd geen genoeg van. Het soort klanten waar ik behoorlijk blij van kan worden. Ze staan nu bij de tafel waar nog drie exemplaren staan van een prachtig boek over de muziek van Bruce Springsteen, waarin al zijn nummers en albums worden besproken. Eerder zijn ook soortgelijke werken van onder andere Queen, Prince, Jimi Hendrixs, David Bowie, The Rolling Stones en Bob Dylan verschenen. De twee laatstgenoemde heb ik – samen met die van Springsteen – thuis ook in de kast staan.
DYLAN
Muzikale helden.
Mijn jongste dochter is van mening dat ik veel te veel boeken en albums van Dylan bezit en is ook niet altijd even blij als ik zijn muziek beluister terwijl zij in de buurt is. Meestal vlucht ze dan naar boven of gaat theatraal met een hoofdtelefoon diep zuchtend en boos kijkend op de bank zitten. Toen ze het boek Dylan Compleet bij ons in huis voor het eerst zag noemde ik het de bijbel voor Dylan fans, waarna zij het heel ad-rem omdoopte in De Bobbel. Het boek over Springsteen is eveneens een lust voor het oog en een bijna verplichte aanschaf voor alle fans van zijn muziek. De vrouw in mijn winkel bekijkt het uitvoerig en legt het vervolgens met een klap boven op de stapel die haar man al een tijdje in zijn handen heeft. Ik zie hem bijna wankelen onder het gewicht, maar hij geeft geen krimp.
ROOSMALEN
Over helden gesproken…
Ze lopen nog een extra rondje door de winkel en op aanraden van hem pakt de vrouw ook nog de vuistdikke ‘Alkibiades’ van Ilja Leonard Pfeiffer. Hij kan inmiddels nog nauwelijks over de stapel boeken heen kijken en dus is het tijd om voorzichtig richting de kassa’s te lopen. Met een zucht van verlichting zet hij de boeken op de toonbank neer en kijkt mij enigszins verontschuldigend aan. “Deze willen wij graag van je kopen.” Als hij omkijkt waar zijn vrouw blijft, staat zij achter hem in de tweede dikke pil van Marcel van Roosmalen te bladeren. Een verzameling van al zijn columns. “Kijk, die vorige hebben wij ook. Dit is weer helemaal nieuw”, zegt ze tegen hem.
Hij laat de stapel boeken bij de toonbank staan en neemt het boek van haar over. “Die reportages waren erg leuk”, hoor ik hem zeggen. Zij knikt enthousiast en zonder verdere vorm van overleg gaat ook dit boek richting de toonbank.
CADEAUTJES
Nu staan ze samen bij de nog verder gegroeide stapel boeken en ze staan bijna te popelen om naar huis te gaan en aan de eerste boeken te beginnen.
“Zijn er cadeautjes bij?”, vraag ik voor de vorm en eigenlijk tegen beter weten in. “Nee”, zegt de vrouw meteen. “Boeken moet je nooit wegdoen, altijd voor jezelf kopen.” Ik beaam dat direct en besef tegelijk hoe raar dat klinkt uit de mond van een ondernemer die leeft van de verkoop van zijn boeken. “Als je nooit boeken leest dan heeft het leven weinig zin”, doet de man een duit in het zakje. “Daar is lang niet iedereen het mee eens, maar voor ons is het de absolute waarheid. Ik kan mij geen leven zonder boeken en muziek voorstellen.” Zijn vrouw kijkt hem stralend aan en geeft spontaan een kus op zijn wang. Hij rekent ondertussen moeiteloos en zonder blikken of blozen bijna driehonderd euro af en neemt vier tassen vol prachtige boeken van mij over.
MELLENCAMP
Ik wens ze veel plezier met hun aankopen en weet zeker dat het ze ook zal gaan lukken.
In mijn hoofd hoor ik Bruce Springsteen en John Mellencamp samen het prachtige duet “Wasted Days” zingen. “Wasted days. We watch our lives just fade away to, more wasted days.” Het zal de twee klanten die met meer dan tien boeken mijn winkel verlieten vast niet overkomen.
Het nummer zit de rest van de dag in mijn hoofd, zonder ook maar één seconde te vervelen.