“Meneer, heeft u voor mij nog zo’n gratis kerstagenda?” Een man kijkt mij verwachtingsvol aan. “Je weet wel. Die krijg je bij drie velletjes kerstzegels. Van PTT Post, of PostNL. Of hoe ze ook heten.”
POSTNL
Nu begrijp ik hem. “Die heeft PostNL al jaren niet meer. Daar zijn ze zes of zeven jaar geleden mee gestopt.” Mijn klant kan het niet geloven. “Echt waar? Volgens mij kreeg ik er twee jaar terug nog eentje.”
KERTZEGELS
Ik vertel dat PostNL de afgelopen drie jaar een hangertje voor de kerstboom cadeau heeft gedaan bij aankoop van kerstzegels. Daarvoor volgens mij een bewaardoosje voor wenskaarten en nog wat andere geschenkjes in de jaren daarvoor. Het stelt over het algemeen niet zoveel voor, dus ik kan het mij niet echt meer herinneren. Ik denk dat de laatste gratis agenda ergens in december 2017 is geweest.
MAGAZIJN
“Heb je er toevallig nog eentje voor mij?”
Hij vraagt het met een vanzelfsprekendheid alsof het heel normaal is als ik een PostNL agenda van 2017 in mijn magazijn heb liggen voor het geval er in 2023 iemand om zou vragen. Ik schud mijn hoofd. Ik heb geen enkele agenda uit 2017 in voorraad.
GEPIEPT
“Wat moet je daar dan mee doen?”, vraag ik hem.
“Gewoon…. Gebruiken als agenda voor volgend jaar. Kwestie van met een viltstift de juiste dag bij de datum schrijven. Zo gepiept.” Je krijgt in een winkel wel vaker gekke vragen, maar ik moet toegeven dat dit wel een hele bijzondere situatie begint te worden.
DATUMS
“Je verkoopt vast wel een goede, zwarte viltstift.”
Ik verkoop ook hele goede agenda’s en die zijn in een aantal gevallen een stukje goedkoper dan zo’n zwarte viltstift. Waarbij alle datums ook nog eens kloppen.
KOELKAST
“Het is een sport om dingen zoveel mogelijk gratis te krijgen”, zegt hij tegen mij. “Het leven is al duur genoeg en zóveel geld heb ik niet.” Hij zegt het strijdvaardig. “Hoe heb je het vorig jaar dan gedaan met je agenda?”, vraag ik hem. “Ik heb nauwelijks afspraken, dus eigenlijk heb ik geen agenda nodig. Als ik al iets moet onthouden dan plak ik een briefje op de koelkast.”
AFSPRAKEN
Ik vraag mij af waarom hij dit jaar dan wél een agenda wil hebben, maar besluit het niet te vragen.
“Mijn familie denkt dat ik aan het vereenzamen ben”, gaat hij echter zelf verder. “Het idee is om een agenda te kopen en als ik volgende week jarig ben leg ik die op tafel en dan kunnen ze allemaal één of meerdere afspraken inplannen voor de rest van het jaar. Uitnodigingen om langs te komen of om een keer iets leuks te gaan doen. Ik vond het wel een grappig idee.”
RINGBAND
Ik knik en weet even niets te zeggen.
Achter mij liggen de agenda’s en we verkopen ze normaal gesproken nooit allemaal.
Ik pak er eentje met een ringband.
VRIENDSCHAPPELIJK
“Hier”, zeg ik “Die hou ik waarschijnlijk over en mag jij wel hebben.”
Hij straalt, kijkt mij dankbaar aan en geeft een vriendschappelijk tikje op mijn arm.