web analytics

Column: Bloedbroeders

“Die boeken van J.D. Barker zijn geweldig”. Een man komt zeer enthousiast de winkel binnen. “Ik heb ze gekocht op jouw aanraden en je had helemaal gelijk. Fantastisch.”

Een paar weken geleden kwam deze klant voor advies naar de winkel. Hij wilde een spannend boek maar kon in de winkel door de vele boeken niet echt een keuze maken. Het bracht hem in verwarring. Zoveel verschillende titels. Hij besloot het probleem te verleggen naar mij en na een paar oriënterende vragen liet ik hem het eerste deel van Barker zien in zijn trilogie over een seriemoordenaar in Chicago. “Horen, Zien, Zwijgen”. Slechts elf euro, maar ik waarschuwde hem meteen dat je na het uitlezen van dit boek direct wilt verdergaan in deel twee. Hij geloofde mij op m’n woord en besloot daarom ook “Het Vijfde Meisje” en “Vergeef Me” te kopen. Drie ongemeen spannende thrillers over rechercheur Sam Porter, die een jaar geleden ook op mij behoorlijk wat indruk hebben gemaakt.

“Ze zijn in de smaak gevallen?”, vraag ik hem overbodig. Het is altijd mooi als je feedback krijgt over boeken die je hebt aanbevolen. Hij kijkt mij met een grote grijns aan, plaatst de vingers van zijn rechterhand tegen zijn mondkapje – waarachter zijn mond zit verstopt – en maakt een kussend geluid. “Perfect”, zegt hij. “Onvoorstelbaar goed. Ik lees niet overdreven veel en wilde iets hebben voor mijn vakantie maar je hebt mij zo nieuwsgierig gemaakt dat ik meteen ben begonnen. Fantastisch. Ik heb er geen andere woorden voor.” Hij kijkt mij stralend aan. Alsof wij nu bloedbroeders zijn en er een onzichtbare band bestaat die nooit meer stuk kan gaan. “Slechts één probleem”, zegt hij. “Ik heb nu nog steeds niets voor mijn vakantie!”

Ik weet nu meer van deze klant dan de vorige keer en dus is het veel makkelijker om iets te adviseren. Ik laat zowel “Irene” als “Alex” zien van de Franse auteur Pierre Lemaître. Klassiekers. Twee uitstekende thrillers, met redelijk wat humor, maar vooral geliefd vanwege de nagelbijtende spanning. Ook “De Kustmoorden” van J.D. Barker en James Patterson wijs ik aan. Zoals wel vaker heeft Patterson de lijnen uitgezet en liet hij het uiteindelijke schrijven over aan een andere auteur. In dit geval J.D. Barker. Ik zie de ogen van mijn klant al schitteren. “Deze is iets minder spannend dan die trilogie”, waarschuw ik hem. Hij wimpelt het echter weg en maakt duidelijk dat dit boek een zekerheidje is.

Ondertussen staat hij bij de display met het nieuwe boek van Jo Nesbø. “Koninkrijk”. Het ziet er prachtig uit en je moet als liefhebber van thrillers sterk in je schoenen staan om het boek niet te kopen. “Is dit iets?”, vraagt hij nadat hij de achterkant heeft gelezen. “Absoluut”, zeg ik zonder enige twijfel. De klant knikt tevreden en heeft zijn definitieve keuze gemaakt.

“Ik neem ze alle vier”.

Een paar dagen later komt hij weer de winkel in. Hij kijkt mij enigszins schuldbewust aan. “Ik heb die twee boeken van die Franse auteur inmiddels ook uitgelezen”, zegt hij. “Wat een boeken zeg, vooral dat tweede deel. Ik kon ze niet wegleggen.” Hij haalt zijn schouders op. “Ik kon gewoon niet stoppen.” Een gevoel dat ik maar al te goed ken. “Die kleine rechercheur, die al die moorden moet oplossen!”, gaat hij lyrisch verder. “Wat een vent is dat zeg.” Ook dat kan ik alleen maar beamen. Lemaître heeft een serie thrillers geschreven rondom commandant Camille Verhoeven en die gebruikt zeer onorthodoxe opsporingsmethodes. Ook voor mij was met name “Alex”, het tweede deel, het hoogtepunt van de serie.

“Wat nu?”, vraagt mijn klant. “Over drie weken ga ik op vakantie.” Ik laat hem nu de boeken zien van A. J. Arlidge over inspecteur Helen Grace. Heerlijke boeken die zich afspelen in het Engelse Southampton en waar in ieder deel jacht wordt gemaakt op de meest gevaarlijke criminelen. De eerste vier of vijf delen kosten tegenwoordig slechts een kleine tien euro. “Doe de eerste drie maar. Als jij zegt dat het goed is, dan weet ik zeker dat ik ze ook geweldig ga vinden.”

Even later verlaat hij fluitend de winkel. Iets doet mij vermoeden dat hij vlak voor zijn vakantie nóg een keer gaat langskomen…

Scroll naar boven