“De wind kent mijn naam.”
ISABEL ALLENDE
Een vaste klant leest hardop de titel van het nieuwe boek van Isabel Allende. Het ligt op het Top10 meubel, schuin tegenover de toonbank. Hij draait zich om en kijkt naar mij. “Die van mij zijn doorgaans vrij anoniem”, zeg ik tegen hem. Een paar tellen vertrekt hij geen spier op zijn gezicht, maar dan schieten we allebei in de lach.
KINDEREN
Mannen en grapjes over poep en pies.
Het blijven kinderen….
WINDSTIL
“Ik moest aan exact hetzelfde denken”, zegt hij tegen mij. “Rare titel hoor”, zegt hij met een glimlach van oor tot oor. “Mijn vrouw leest haar boeken echter graag”. Hij heeft een exemplaar in zijn hand en legt het op de toonbank. “Als ze een nieuw boek heeft is het bij ons thuis altijd windstil”, zegt hij. “Ze verdwijnt gewoon in zo’n boek en komt pas weer tot leven als ze het uit heeft. Zelf lees ik ook graag, maar bij haar is het van een overtreffende trap.”
TOONBANK
Ik pak het boek voor hem in.
“Als ik haar stoor tijdens het lezen, dan krijg ik de wind van voren.”
Een vrouw staat ook bij de toonbank te wachten.
BOEKENBON
“Wat een flauwe grapjes”, zegt ze tegen ons. Je ziet aan haar dat ze er echter wel om kan lachen. “Heb je een boekenbon voor mij? Van dertig euro graag.” Ik pak een bon uit het kastje achter de kassa en activeer hem voor het gewenste bedrag. “Heb je er een mooi papiertje omheen?” Dat hebben wij uiteraard, kant en klare cadeauzakjes. Binnen een paar tellen ligt er een keurig verpakte cadeaubon op de toonbank en rekent de vrouw hem af.
PIEPEND
“Klaar in een poep en een scheet”, zegt ze zachtjes en loopt zonder verder op of om te kijken de winkel weer uit.
De man die het boek van Isabel Allende heeft gekocht staat nog bij de toonbank. We kijken elkaar weer aan en proesten het uit van het lachen. Die hadden we niet zien aankomen. Mijn klant loopt gevaarlijk rood aan en hapt naar adem. “Een vrouw naar mijn hart”, weet hij piepend en krakend uit te brengen.
KLANTEN
Er komen meer klanten de winkel binnen.
“Ik ga richting huis, het was mij weer een waar genoegen.”
NICCI FRENCH
Een andere man komt naar de kassa met het meest recente boek van Nicci French. “Het is een cadeautje”, zegt hij zakelijk. Ik pak het in en reken het met hem af. De volgende klanten komen voor PostNL en uiteindelijk zie ik weer iemand met een drietal boeken naar de toonbank komen. Dát is waar ik de winkel bijna tien jaar geleden voor begonnen ben…
GELEZEN
“Zijn er cadeautjes bij”, vraag ik als de vrouw de boeken op de toonbank legt. Ze zijn echter allemaal voor haarzelf. Ook de nieuwe Allende zit erbij. “Heb je het al gelezen?”, vraagt ze aan mij.
“Nee, maar ik had net wel een meneer die er erg enthousiast over was.”
TITEL
“Geen wonder”, zegt ze. “En het heeft nog een prachtige titel ook.”