Ruim dertig jaar heb ik met veel plezier bij AKO gewerkt. In dat grote deel van mijn leven zat ik op prachtige locaties: Amsterdam Centraal Station en Schiphol. Het summum voor iedere boekverkoper. In al die jaren heb ik altijd mijn eigen plan mogen trekken. Natuurlijk had je de richtlijnen van de organisatie maar zowel op het Centraal Station als op Schiphol stond je grotendeels ‘boven de wet’. Totale vrijheid, vooral op het commerciële vlak.
Op de luchthaven ging het extreem goed en op een gegeven moment merk je dat het totaal geen moeite meer kost om die omzetten fors te laten stijgen. Ton Dreesmann noemde het ‘poepen zonder persen’. Retail is soms een spel en als je de regels en de mechanismes van jouw locatie kent, is het soms kinderlijk eenvoudig. Althans… op locaties waar klanten met busladingen tegelijk voor de winkels werden gedropt.
Schiphol
In 2013 begon ik voor mijzelf in Almere-Haven. Mijn eigen boekwinkel. Hetzelfde spel, maar als buurtwinkel waren er plotseling andere regels. Het duurde even voor ik die onder de knie had, maar uiteindelijk lukte het om de gebruiksaanwijzing te doorgronden. Het grote verschil met verantwoordelijk zijn voor de winkels op Schiphol en een eigen boekwinkel is de tijd en energie die het kost om succesvol te zijn en te blijven. Als de klanten niet vanzelf komen, moet je iedere dag hard werken om ze binnen te krijgen. Om ze dagelijks te verrassen, om iedere dag weer de juiste keuzes te maken. Plotseling maakte het wel degelijk uit hoeveel titels je hebt ingekocht. Op Schiphol zo weinig mogelijk. Miste je een topper, dan kwam die een week later wel. Tot die tijd kochten de mensen wel stapels andere boeken. Waar moesten ze anders naar toe? De kunst was meer om de bestsellers op voorraad te houden. Het succes zat vooral in de logistiek. Hoe anders is dat in Almere-Haven. Gisteren op televisie? Vandaag in de winkel! Heb jij het niet dan gaan ze naar een ander.
Hetzelfde spel, andere regels.
Spelletje
Na zeven jaar een eigen winkel ben ik ontzettend blij dat ik die stap heb gezet. Sterker nog: ik heb spijt dat ik het niet eerder heb gedaan. Dat ik niet op jongere leeftijd zelfstandig ondernemer ben geworden. Dat is een conclusie die je makkelijk trekt als het goed gaat met je onderneming, maar ook in de mindere jaren heb ik eerlijk gezegd nooit spijt gehad. Ik had soms buikpijn van de resultaten maar genoot wel van mijn winkel. Ik ben dan ook een liefhebber van het spelletje. Het klinkt misschien arrogant, maar ik weet dat ik hier goed in ben. Het verkopen van boeken. Inschatten welke je moet inkopen. Weten hoe en waar je ze het beste kan presenteren. Op welke manier je doorlopend je winkel moet veranderen. Welke producten de winkel nodig heeft. Welke beslissingen je moet nemen. En vooral wat je niet moet doen.
Peter Brouwer
Ik heb veel geleerd van een aantal directeuren van AKO met wie ik nauw heb samengewerkt. Theo Sack was het meest commercieel, Peter Brouwer de allerbeste. Van hem heb ik verreweg het meest opgestoken. Het zijn directeuren geweest die op hun eigen manier en vrij van geest hun werk deden en mij in de loop der jaren een andere manier van denken hebben bijgebracht. Niet op commercieel vlak, maar op het gebied van organisatie. Het door ontwikkelen van ideeën en strategie. Jezelf onafhankelijk opstellen. Het heeft mij geholpen als zelfstandig ondernemer waarbij meer komt kijken dan alleen maar verstand hebben van de producten die je verkoopt.
Almere-Haven
Feitelijk is zelfstandig ondernemen een spel op zich. Jacques de Leeuw, oprichter en eigenaar van Audax, noemde het ooit een vorm van Russisch Roulette. Eén verkeerde inschatting kan fatale gevolgen hebben. Het is echter ook verslavend. Ik begrijp nu meer dan ooit wat hij bedoelde. Misschien zijn de vele gesprekken die ik met hem heb gevoerd wel de meest belangrijke bodem voor het succes van mijn winkel in Almere-Haven. Ik heb het geluk gehad in mijn leven een groot aantal mensen te hebben ontmoet met veel ervaring in retail. Mensen van wie ik veel heb opgestoken en mij in staat hebben gesteld mijn eigen visie te ontwikkelen. Waarvoor nog altijd dank….