web analytics

Column: Prijs

‘Haiku bij het betreden van een boekhandel’​ van Paulien Cornelisse

Op de tweede dag van oktober kreeg ik het geweldige bericht dat ik was uitgeroepen tot beste boekverkoper van Nederland. Stichting Elspeet maakt de winnaar sinds 2006 ieder jaar bekend en onder mijn voorgangers zitten onder andere goede vrienden als Wim Krings (2008) en Remco Houtepen (2016). Buiten het boekenvak zal niemand hier wakker van liggen, maar je mag van mij aannemen dat het best wel een dingetje is om deze prijs in de wacht te slepen.

Albert Hogeveenbokaal

Het is wel vreemd dat ik van Stichting Elspeet geen persoonlijk bericht heb ontvangen. Geen brief, geen mail, geen telefoontje. Ik moest het ‘gewoon’ lezen op een website. Voor hetzelfde geld had ik het gemist en had ik misschien nooit geweten dat ik deze prestigieuze prijs heb gewonnen. Of ik had het pas over een paar weken gelezen in de krant die de viswinkel tegenover mijn boekwinkel in Almere-Haven gebruikt om zijn verse producten in te verpakken. Tot mijn verdriet kreeg ik ook geen beeldje of iets dergelijks. Wim Krings kreeg een aantal jaar geleden een oorkonde en de Albert Hogeveenbokaal. Dat had mij ook wel wat geleken. Een huldiging was daarnaast toch wel het minste geweest. Hoewel ik de reputatie heb om nooit op te komen dagen bij dit soort feestjes en partijen. Een speech was echter leuk geweest. Dan had ik nog wat mensen kunnen bedanken die belangrijk voor mij zijn geweest.

Stichting Elspeet

Nu moest ik het doen met een zelf door mij geplaatst bericht op Facebook en de tientallen reacties die ik binnen een paar uur kreeg. Hartverwarmend hoor, daar niet van, maar toch niet helemaal zoals ik mij dit had voorgesteld. De felicitaties waren uiteraard van vrienden en familie, maar ook van uitgevers en collega boekverkopers die het nieuws in de media even hadden gemist. Daarnaast een handvol bevriende auteurs als Astrid Harrewijn, Natasza Tardio en Simon de Waal. Zelfs Carel Bikkers, voormalig directeur van Audax, kwam met virtuele bloemen en gebak. Woorden als ‘terecht’ en ‘eindelijk’ waren niet van de lucht. Het deed mij goed, maar het schuurde toch wel een beetje. Zou Stichting Elspeet die trofee en de brief misschien via de pakketdienst hebben verzonden? Dat kan uiteraard en dan is het wel logisch dat ik er niets van heb vernomen. Dat pakketje krijg ik pas over een paar weken, of het ligt ergens in een magazijn van een willekeurig PostNL servicepunt die niet weten dat de bezorger bij mij thuis geen briefje in de bus heeft gedaan.

Dat zal het zijn…. Het kan niet anders. Ik kan geen andere verklaring bedenken.

Grappige voornaam

Goh… boekverkoper van het jaar. Dat had ik toch nooit kunnen bedenken. Het is toch waar je vanaf je eerste stappen in het boekenvak al op hoopt. Hoewel in mijn geval die prijs toen nog niet bestond. Je wilt toch wel een keer ergens de beste in zijn. Eeuwige roem, zeker gezien het lijstje met voorgaande winnaars. Die mochten soms naast Matthijs van Nieuwkerk zitten om het beroemde boekenpanel te vormen. Niet iedereen aan tafel was ooit de beste geweest, want op zich was dat niet het criteria van Matthijs. Die was zelf al ergens het beste in en dan is het niet leuk om die eer met andere mensen te moeten delen. Soms was het al voldoende als je een grappige voornaam had. Maar boekverkoper van het jaar, dat is natuurlijk wel even iets anders dan een kwartiertje per maand iets op televisie over een boek mogen vertellen.

Audax

Vanuit Audax heb ik ook nog niets vernomen. De moedermaatschappij van onder andere AKO, Bruna en The Read Shop. Dat komt misschien omdat ze de grote baas hebben weggestuurd. Tijdelijke chaos en meteen is de kleine middenstander de pineut. De één krijgt een afkoopsom en de ander kan fluiten naar zijn oorkonde en bokaal. Het is ongelijk verdeeld in de boekenwereld, zoveel is wel weer duidelijk. Misschien heeft het feit dat vanwege corona niet alleen ik maar iedere boekverkoper in Nederland dit jaar is uitgeroepen tot winnaar daar wel iets mee te maken. Maar dat zijn wat mij betreft slechts onbeduidende details en hooguit ammunitie voor die paar mensen binnen het boekenvak die mij deze prijs niet gunnen.

Afgunst.

Bah!

 

(Voor de goede orde: Iedere boekverkoper in Nederland won dit jaar de prijs. Ik dus ook)

 

Scroll naar boven