Ik begrijp best dat er iets moet gebeuren, maar deze maatregelen snap ik toch niet helemaal.
In mijn winkelstraat: de opticien mag open, de snackbar daarnaast mag open voor afhaal, de viswinkel ook. De dierenwinkel mag ook open, net als de stomerij en de kaaswinkel. Ook de Turkse bakker mag open, evenals de drogist. Twee winkels moeten dicht: de winkel met damesmode en de boekwinkel. Ik heb echter ook een PostNL balie en een ING servicepunt. Die mogen wel open blijven, maar de klanten die daarvoor dwars door mijn winkel moeten lopen, mogen geen boeken, wenskaarten en tijdschriften kopen.
De supermarkt in de volgende straat mag uiteraard wel open. Vanwege de levensmiddelen. De klanten die daar komen kunnen ook gewoon boeken en tijdschriften meenemen. De drogist mag open als essentiële winkel maar kan ook gewoon speelgoed, nagellak, snoepgoed, staatsloten en armbandjes verkopen. Ik mag alleen open voor PostNL en ING. Ik mag klanten niet hun telefonische bestellingen laten ophalen in mijn winkel. Ik ben tenslotte geen snackbar. Of viswinkel. Ik mag ze echter wel hun bij Bol en Amazon bestelde boeken laten afhalen. Kledingswinkels moeten dicht maar bij mij kunnen ze hun kleding van Zalando, H&M en weet ik veel wie komen afhalen. En een dag later weer retoursturen. En de volgende dag weer afhalen. En vrijdag weer retoursturen….
Obama
Ze mogen niet, als ze in de lange rij met post versturende en pakketjes ophalende mensen op hun beurt wachten, even een boek afrekenen. Die moeten ze online bestellen…. en de volgende dag als pakketje bij mij afhalen. Ik ga dus vijf weken mijn klanten in mijn boekwinkel hun boeken zien kopen bij Bol en Amazon.
Ik begrijp dat er iets moet gebeuren, maar dit is vreemd, krom en oneerlijk. Gooi dan alles twee weken dicht, met uitzondering van de supermarkt en de apotheek. Dan kan alles op 1 januari mogelijk gewoon weer open. Buiten op straat is het bij de 80% van de winkels die gewoon wél open mogen net zo druk als gisteren. Bij mij zijn ze boos dat ze het boek van Obama zien liggen maar het niet mogen kopen.
“Ik bestel het dan wel online”, bijt een vaste klant mij toe. Alsof het allemaal mijn schuld is… Tijd om het uit te leggen krijg ik niet. De eerste klant die ik over vijf weken waarschijnlijk nooit meer in mijn winkel zal zien.