Een ouder echtpaar staat bij de jeugdboeken en maakt een verloren indruk. Ik vraag of ik ze kan helpen. “We zijn op zoek naar twee boeken voor onze kleinkinderen van negen en twaalf”, zegt de vrouw. “Iets wat ze de rest van hun leven zal bijblijven.” Ze kijkt even naar haar man die meteen haar hand vastgrijpt. Er verschijnen tranen in haar ogen. “Twee bijzondere boeken”, vat hij haar wens eenvoudig samen.
ZWOLLE
“Ze zijn de lust van ons leven, die twee meiden”, zegt ze nu. “We zijn tien jaar geleden vanuit Zwolle naar Almere gegaan om dichter bij onze zoon en schoondochter te wonen. Zodat wij drie dagen per week op de kinderen kunnen passen.” Haar man knikt en wrijft met zijn duim over de rug van haar hand. Het is duidelijk dat er meer dingen spelen. De vrouw doet een stap richting de boekenkast.
EEUWIGHEIDSWAARDE
“Er staat zoveel, ik heb geen idee waar ik moet kijken.”
Ik beaam dat er meer dan voldoende keuze is, maar bedenk mij dat een groot deel eigenlijk wel afvalt als je op zoek bent naar een boek met eeuwigheidswaarde. “De oudste is gek op ridders en spannende verhalen en de jongste wil het liefst een grappig boek.”
TONKE DRAGT
Ik pak als eerste een mooie gebonden editie van “Geheimen van het wilde woud”, het klassieke jeugdboek van Tonke Dragt. Een onvergetelijk verhaal over ridders, jonkvrouwen en een vijand van de koning. De vrouw pakt het boek van mij over.
VOORGELEZEN
“Oh, dat is leuk”, zegt ze meteen. “Die heb ik vroeger aan mijn oudste dochter gegeven.” Ze leest enthousiast de achterkant van het boek. “Ik heb voor mijn kleindochter vorig jaar ‘Een brief van de koning’ gekocht en dat was een groot succes.” Haar man knikt bevestigend. Ik vertel dat dit feitelijk een los te lezen vervolg is. “Wij hebben het vroeger voorgelezen aan al onze kinderen. Geen idee waar het boek na alle verhuizingen gebleven is”, vertelt hij mij.
ROALD DAHL
Ze kijken elkaar met vochtige ogen aan.
Als tweede boek kies ik voor ‘Wonka’ van Roald Dahl. Eveneens een gebonden uitvoering met een hele mooie omslag. Ook deze valt direct in goede aarde. “Hier heb ik een tijd terug al naar gekeken”, zegt de vrouw verrast. “Doe ze allebei maar. Als cadeautjes.”
EMIGREREN
We lopen naar de toonbank en ik pak beide boeken voor ze in. Terwijl hij afrekent, schiet zij weer vol. “Sorry hoor”, zegt ze zachtjes. “Ze gaan emigreren. Naar Australië. Zover weg. Wij zijn niet meer de jongste en ik ga ze enorm missen. Vooral die lieve meiden.”
ZAKDOEKJE
Ze pakt een klein zakdoekje uit haar tas en hij slaat troostend een arm om haar heen. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Ik begrijp nu waarom ze hun kleinkinderen hele bijzondere boeken willen geven. Een blijvende herinnering aan hun opa en oma. Naar Australië ga je niet even snel op en neer. Kunnen ze die meisjes ooit nog knuffelen?
KLEINDOCHTERS
Het echtpaar verlaat stilletjes de winkel en ik denk aan mijn eigen twee kleindochters….