Een man in een keurig pak en bijpassende stropdas staat bij de boeken te kijken. Hij heeft een afspraak gemaakt om even te kunnen winkelen. Af en toe pakt hij iets op en leest de achterkant van het boek. Vooral de romans hebben zijn belangstelling. Niet alleen de tafels maar ook de kasten worden nauwkeurig geïnspecteerd. In zijn handen heeft hij “Moederstad” van Philip Dröge en “Ik ga leven” van Lale Gül. Bij het meubel met speciale edities blijft hij wat langer staan.
Jan Cremer
Hij bekijkt de gelimiteerde versie van “Bezonken rood”, een jubileumeditie van bijna vijftig euro. Ik zie hem wikken en wegen. Dan valt zijn blik op het werkelijk prachtige “Barbaar op Ibiza” van Jan Cremer. Een eenmalige, rijk geïllustreerde uitgave ter gelegenheid van de tachtigste verjaardag van de schrijver en kunstenaar. Het boek kost maar liefst tachtig euro maar is die prijs dubbel en dwars waard. Eén euro voor ieder levensjaar van Cremer.
Jeroen Brouwers
Van achter de kassa zie ik de man twijfelen. Zal hij “Barbaar op Ibiza” kopen en de andere boeken laten liggen voor een volgende keer? Of de portemonnee trekken en ze allemaal kopen? Hij kijkt ook nog een keer naar “Bezonken rood” van Jeroen Brouwers en ik zie hem rekenen. Zo’n honderdtachtig euro voor vier boeken. Dat is veel, maar die jubileumedities zijn vaak maar voor korte tijd verkrijgbaar. Ik hoor hem zuchten. Dan recht hij zijn rug en loopt naar de kassa. “Deze vier wil ik graag afrekenen”, zegt hij bijna verontschuldigend. “Ik kwam eigenlijk voor de nieuwe Philip Dröge, maar dan zie ik zoveel andere mooie boeken dat ik de verleiding niet kan weerstaan.” Hij kijkt mij nu voor het eerst echt aan. “U heeft uw zaakjes goed voor elkaar”, zegt hij. “Dit is een mooie boekwinkel.”
Thuis
Ik vertel dat wij hier al zeven jaar zitten en dat ik blij ben dat de verkoop van boeken in 2019 en 2020 uitzonderlijk goed is gegaan. Almere-Haven leek een plek waar niet veel werd gelezen, maar dat blijkt uiteindelijk behoorlijk mee te vallen. Hoewel corona en alle maatregelen nu wel een fikse streep door de rekening zijn. “Ik kwam hier vroeger regelmatig”, vertelt mijn klant. “Op een gegeven moment voelde ik mij er niet meer thuis. De keuze werd steeds minder en daarom ben ik al jaren niet geweest. De winkel was toen een stuk groter. Nu lijken er echter veel meer boeken te staan.” Inderdaad had de vorige eigenaar veel meer meters tot zijn beschikking. Toen ik in oktober 2013 begon heb ik een deel afgestoten. De huidige winkel vond ik groot genoeg. “U heeft het goed voor elkaar”, herhaalde mijn klant zichzelf. “Er hangt een echte boekensfeer. Jullie zijn echte boekenmensen en dat is te merken. Ik ben blij dat ik een afspraak kon maken en u gaat mij hier vaker zien. Ik heb in een aantal bladen een paar stukjes van u gelezen en ook uw brieven aan de premier. Dat maakte mij nieuwsgierig.”
Mark Rutte
Ik heb de afgelopen weken inderdaad in een paar kranten en tijdschriften gestaan met het verhaal over mijn winkel. Over het Almere Project, waarbij onze winkel lokale auteurs de kans geeft om hun boeken te promoten. Over corona met onder andere twee open brieven aan Mark Rutte waar nog altijd geen antwoord op is gekomen. Ondanks de noodgedwongen (gedeeltelijke) sluiting van half december vorig jaar hebben wij de winkel de afgelopen paar maanden onopgemerkt toch behoorlijk veranderd. Meer kasten, meer tafels, meer boeken. In samenwerking met uitgeverijen die hun vertrouwen in mijn winkel niet hebben verloren. Met veel auteurs zijn al plannen gemaakt voor signeersessies en lezingen. Als de winkel ooit weer de deuren volledig mag gaan openen, zijn wij er klaar voor om onze klanten te verrassen.
Snuffelen
Ondertussen heb ik de boeken die meneer heeft afgerekend in een papieren tas gedaan. “U heeft het bijzonder goed voor elkaar. Het is een prachtige winkel en u heeft alle bestsellers liggen”, reageert hij. “Maar ook veel boeken die ik hier niet had verwacht. Dat is leuk om tussen te snuffelen. Ik heb het net al gezegd, maar ik meen het serieus. Ik kom hier weer terug.”
Het klonk bijna als een dreigement, maar mijn dag kon niet meer stuk.
[maxbutton id=”1″]