Jeroen Olyslaegers: Wildevrouw

Beer verloor drie vrouwen in het kraambed. Zijn derde echtgenote baarde een kind alvorens te sterven, de andere twee stierven met een kind in hun buik. Na al dat verlies acht hij zichzelf vervloekt. Vanuit Amsterdam blikt Beer terug op zijn laatste jaren in het zestiende-eeuwse Antwerpen, de stad die hij ontvluchtte.

Antwerpen floreert in handel en geld, maar er heerst tegelijk een grote onrust. Beer maakt deze oplopende spanningen van dichtbij mee in zijn herberg waar vrije gedachten en zoete wijn vloeien, en waar plannen worden gesmeed door een geheim genootschap. Alles wordt op scherp gesteld wanneer als gevolg van overmoedige wereldveroveraars een wildevrouw in zijn herberg terechtkomt.

Monumentale roman

Wildevrouw is een wervelende, monumentale roman over het verlangen naar eenheid en het veroveren van een innerlijke waarheid, vol vlees en geuren, vol narren en blinden, vol handelaars en woekeraars, profiteurs en bedriegers, vroedvrouwen, cartografen, schilders, drukkers en astrologen, waarbij verlangen en zelfbedrog dansen door de straten van een gedoemde stad.

Quotes:

‘Een wervelend verhaal over een bruisende maar ook vervloekte stad die moet opboksen tegen vele vijanden.’ **** Het Nieuwsblad

‘Zijn zinnen. Ritmisch en melodieus zijn ze, zonder in holle welluidendheid te vervallen. Dichterlijk, zondereen spoortje mooischrijverij. Olyslaegers schrijft tegelijk archaïsch en volks, als Dimitri Verhuist in zijn beste werk, en doet bij vlagen ook aan Shakespeare denken: tegelijk warmbloedig en rauw, zwierig en compact, grappig en wijs.’ – Het Parool

‘Ruw, robuust, rauw, dat is Wildevrouw. Het nieuwe boek van Jeroen Olyslaegers is als Game of Thrones in 16de eeuws Antwerpen. […] Olyslaegers is geen schrijver die veel aan de verbeelding overlaat. Hij overdondert, pakt groots uit en combineert op fenomenale wijze literair vakmanschap met een indrukwekkende kennis van feiten. Zijn verhaal heeft vaart, laat humor in de duisternis weerklinken, zijn zinnen zijn robuust, rauw en hebben een zuigende werking. Je ruikt de aangekoekte stront in de straten zowat. Meesterlijk is dat.’ – Trouw

‘Met literaire reuzen als Conscience en Boon als voorgangers, gaf Jeroen Olyslaegers zichzelf met Wildevrouw dus geen geringe opdracht. Dat de roman ook literair geslaagd mag heten, komt doordat Olyslaegers in zijn historische verhaal de toevalligheden, de paradoxen of de tegengestelde visies een plaats geeft en zo het historische determinisme, de triomfalistische teleologie en de gefixeerde geschiedenisbeelden nuanceert.’  – De Standaard

Jeroen Olyslaegers:

Jeroen Olyslaegers (Mortsel, 1967) schrijft columns, theaterteksten en proza. Met zijn vorige romans WIJ (2009, genomineerd voor de Gerard Walschap Literatuurprijs) en WINST (2012) maakte hij een rentree in de Nederlandse letteren. In 2014 ontving hij de Arkprijs van het Vrije Woord voor zijn werk en maatschappelijk engagement, en de Edmond Hustinxprijs voor zijn theateroeuvre. Met de roman WIL uit 2016 zette hij het sluitstuk op zijn trilogie over onze ontspoorde tijd en over de positie van het individu tegenover de gemeenschap. Het betekende de doorbraak van Jeroen Olyslagers. Het boek werd bekroond met de Fintro Literatuurprijs (vakjury en lezersjury), de Confituur Boekhandelsprijs, de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Proza, de F. Bordewijk-prijs en stond op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs en de Inktaap. Olyslaegers woont en werkt in Antwerpen.

[maxbutton id=”1″]